Dagboek van een poes

Bij het schrijven van het geestige Dagboek van een poe s kroop Remco Campert in de vacht van zijn eigen poes, die luistert naar de naam Poef. Hij voerde zichzelf en zijn vrouw op als Rok en Bril. Het is een vermakelijke vertelling waarin de schrijver zichzelf niet spaart: ‘Bril en Rok gaven me die naam toen ik nog heel klein was en van toeten noch blazen wist. Nu weet ik beter, maar is het te laat. Ik zit voorgoed opgescheept met een naam die louter onbenulligheid doet vermoeden. Poef! Een zwaktebod in de naamgeverij.’
Dagboek van een poes sprak ook zeer tot de verbeelding van illustrator Marije Tolman, die voor deze nieuwe editie een aantal onvergetelijke karakteristieke kattenkoppen tekende.

In Dagboek van een poes is Poef aan het woord, een oplettende poes die met het verteltalent en de opmerkingsgave van haar geestelijk schepper vertelt over haar dagelijks bestaan. Poef gunt ons een kijkje in het leven met Staartloze Tweebenigen, zijn huisgenoten Rok en Bril en ook de rode kater Harry, de Terreur van de Tuinen. Ze vult haar dagen met muizen vangen, vluchten voor het Dreigend Ding (de stofzuiger), af en toe een vaas omgooien of een praatje aanknopen met een andere kat. Dagboek van een poes wordt op dit bijzondere luisterboek op levendige wijze voorgelezen door de schrijver zelf. Door Camperts elegante voordracht en onnavolgbare inlevingsvermogen groeit Poef uit tot de aandoenlijkste poes in de Nederlandse literatuur.