‘Van Pieter mis ik al jaren geen column. Scherp, actueel en vooral zeer grappig!’ Youp van ’t Hek

 'Pieter Derks is een originele en razendsnelle denker. Hij heeft de jaloersmakende gave om precies te analyseren waar het wringt, en daar met milde vrolijkheid in te gaan prikken.' Sheila Sitalsing

Ruim een decennium lang schreef Pieter Derks elke woensdag een radiocolumn. Vele woensdagen waarin hij, te midden van het nieuws van de dag, probeerde orde te scheppen in de chaos – of in elk geval woorden te vinden voor wat hem opviel, irriteerde, raakte of aan het lachen maakte.

In dit boek brengt hij honderd van die woensdagen samen. Geen terugblik met de wijsheid van nu, geen uitleg of analyse, maar de originele teksten zoals ze op het moment zelf ontstonden – vaak onder hoge tijdsdruk, altijd vanuit een grote betrokkenheid.
Samen vormen ze een scherp tijdsbeeld van een decennium dat getekend werd door crisis na crisis: MH17, pandemie, Trump, stikstof, oorlog, een ontsporend klimaat en een steeds feller politiek debat. Maar ook: het dagelijks leven, vaderschap, taal, verwondering, en de zoektocht naar nuance in een wereld die steeds sneller oordeelt.

Hád ik maar een mening is het verslag van een schrijver aan de zijlijn, die met humor, twijfel en vaak ook woede probeert te begrijpen waar we in hemelsnaam in terecht zijn gekomen. Geen antwoorden, wel honderd eerlijke pogingen.

Amandine en haar tweelingbroer Ambrose groeien eind negentiende eeuw op in een Antwerpse bankiersfamilie die hen met harde hand in een keurslijf van gehoorzaamheid en conventies drijft. Amandine wordt uitgehuwelijkt aan een bankier die een fortuin hoopt te vergaren in de rubberindustrie, terwijl Ambrose met de dramatiek van een bohemien alleen maar bezig is met zelfdestructie.
Samen zoeken ze ontsnapping en vrijheid in mysterieuze séances.
Midden in de waanzin van de Eerste Wereldoorlog vertelt Amandine het verhaal van haar verzet tegen de chaos van de wereld die haar niet begrijpt.
In  De wonderen  neemt Jeroen Olyslaegers de lezer mee op een wervelende tijdreis vanuit het perspectief van een veerkrachtige vrouw. Tegelijk is het een scherpzinnige verkenning van het nog steeds uiterst actuele menselijke dilemma van medeplichtigheid en machteloosheid.

Weinig plaatsen op aarde spreken zo tot de verbeelding als de Noordpool, de ‘zilverglanzende leegte’ waar de zon maar zes maanden per jaar schijnt. Meelopend met Erling Kagge, die in het voorjaar van 1990 een expeditie ondernam, horen we het verhaal van de Noordpool zoals het nog nooit eerder is verteld. Van Herodotus die zich afvroeg hoe het noordelijkste punt van onze planeet eruit zou kunnen zien, de onverschrokken vroege cartografen die de wereld in kaart brachten, tot de legendarische expedities van poolreizigers Fridtjof Nansen en Robert Peary in hun gevaarlijke verlangen om als eerste de Noordpool te bereiken.  De Noordpool is een avonturenverhaal, een boek over het verwezenlijken van verborgen menselijke dromen, en een psychologisch verslag van wat het betekent om ondanks ontberingen de ene voet voor de andere te blijven zetten. Het is voor iedereen die wel eens naar de horizon heeft gestaard en zich heeft afgevraagd wat er gebeurt als je gewoon begint met lopen.

Een straat in een kleine stad aan zee. Het wegdek is in verval, maar de herenhuizen zijn goedkoop. Een gezin, net verhuisd uit een grotere stad. Een huis in verbouwing. Een jong kind dat eindeloos aandacht vraagt. Een hypotheek die afbetaald moet worden. Een relatie waarin de zorg nooit helemaal eerlijk verdeeld raakt. Frustraties die vaker uitgeschreeuwd dan uitgepraat worden. En dan zijn er nog de buren, die hun familiaal geweld op straat gooien. En vooruit, waarom ook niet, een polyamoureuze driehoeksverhouding. Er gebeurt veel, te veel, in het leven van Aline. En Aline wordt boos. Steeds bozer. Ze zoekt houvast in het feminisme en bij de psycholoog. Maar leert ze zo goed kijken naar haar eigen tekortkomingen?